می‌ترسم ازمن جدا بشی
می‌ترسم ازمن جدا بشی بدون شک ترس از جدایی آثار و عوارض آزار دهنده ای بر روح و روان و رفتار کودک خواهد داشت. از جمله موجب کم اشتهایی، بدخوابی، افت تمرکز و حواس پرتی، لکنت زبان، ضعف جسمی، احساس حقارت، خواب پریشان، کمرویی و خجالت، افسردگی خواهد شد.
برای پیشگیری از پیامدهای فوق و مدیریت کودک در شرایطی که لازم به جدایی از کودک هستیم محورها و توصیه های ذیل را جدی بگیرید.
1- در برابر ترس او عکس العمل شدید نشان ندهید.
2- به هنگام جدایی نشانه هایی از خود نزد کودک باقی بگذارید از کیف و لباس گرفته تا عکس و وسیله ای شخصی.
3-کودک را به زور وادار به تنها ماندن نکنید.
4- برای جدایی تدریجی از نزدیکان و مهد استفاده کنید.
5-از تنها گذاشتن او به عنوان تنبیه استفاده نکنید.
6- خود والدین، شخصیتی مستقل داشته باشند.
7-تحت حمایت و حفاظت خدا و فرشتگان بودن را به کودک آموزش دهید.
8-از نشان دادن فیلم ها، خواندن قصه ها، ارائه بازیهای کامپیوتری و بیان ماجراهای ترسناک خوددار کنید.
شادابی، نشاط و آرامش حاکم بر روابط اعضای خانواده موجب آرامش اعتماد به نفس عدم ترس کودکان از جدایی می شود
9-از طرح و تکرار مسائلی چون روح، جن، پری، غول خودداری کنید.
10- شادابی، نشاط و آرامش حاکم بر روابط اعضای خانواده موجب آرامش اعتماد به نفس عدم ترس کودکان از جدایی می شود.
11- بهترین زمان جدایی از کودک، هنگام بازی، سرگرمی، ارتباط با دوستانش می باشد.
12-در صورت امکان از دوستان و بزرگترهای فامیل که ارتباط خوبی با کودک شما دارد بخواهید و در کنار فرزندتان باشد.
13-زمانی که در منزل با کودک سپری می کنید، سعی کنید لحظاتی را از او فاصله بگیرید مثلا در اتاق دیگری مشغول مطالعه، خیاطی و ... باشید.و ارتباط کلامی کمتری با او داشته باشید.
14-از راه قصه خوانی و بازی و سرگرمی آموزش های لازم در حوزه مورد نظر را به کودک داده و از نصیحت و صحبت درمانی صرفاً پرهیز کنید.
15- زمان برگشت تان را به کودک شفاف بگوئید.مثلا ساعتی را کوک کنید و بگوئید وقتی ساعت زنگ زد من می آیم. و به وعده خود عمل کنید.
16- ترس کودک را هرگز در جمع و در منظر او مطرح نکنید.
17-هرگز او را با کودکان هم سالش مقایسه نکنید، موجب حسادت و احساس حقارت کودک می شود.
